"Od zmierzchu do świtu" czyli nocą do Helu - III edycja

Piątek, 8 sierpnia 2014 · dodano: 10.08.2014 | Komentarze 3

Jak każe tradycja w sierpniu wybieramy się (to moja druga) na wspólną wycieczkę.
Tradycyjnie celem jest osiągnięcie wschodu słońca na helskiej mierzei.
Rok temu były to Chałupy, w tym zaś to pewnie trochę zasługa piszącego udało się osiągnąć Jastarnię.
Tegoroczną edycję zaszczycili swą obecnością oprócz Marka i Roberta, których pożegnaliśmy w Gdyni, Krzyś, Piotr, Sławek, Robert, Łukasz i Karol. Oni gdzieś na Kaszuby, a My w kierunku wschodzącego Słońca.
Pewne wątpliwości pojawiły się przed pałacem w Rzucewie, czy asfaltem, czy krawędzią klifu puckiego. Chyba nie muszę pisać, która propozycja zwyciężyła. Trochę zawiedzeni, rok temu wschód Słońca był bardziej zachwycający-w tym trochę chmur, ale tę niedogodność zrekompensowała niezwykle zajmująca rozmowa z poznanymi na plaży turystami-dotarliśmy do Jastarni.
Na helskiej plaży, po zażyciu kąpieli wodnej i godzinnej drzemce, cała Ekipa uznała, że Chce i Da radę wrócić na kołach i po śniadaniowym szwedzkim stole w jednej z kulinarnych, helskich miejscówek ("Moja Gwiazda" i "Mój Nowy Bagażnik z Sakwą" nie byli zachwyceni propozycjami wchodzącymi w jego skład), przyszedł czas na powrót.
Jadąc za Łukaszem, który postanowił jednak wrócić z Władysławowa via PKP, poczułem dziwną znajomą "miękkość" dochodzącą z przedniego koła "Mojej Gwiazdy" (wcześniej Piotr wspominał, że w zeszłym roku było ciekawiej, więcej awarii-no i wykrakał).
Dzięki zaangażowaniu Ekipy (ja stałem z boku i podziwiałem Ich serwisowe umiejętności) wróciło życie w przednim kole (z ulgą też stwierdziłem, że ta dziura jest "normalna"-na zewnętrznej części opony, a nie jak dotychczas-gdzieś od wewnątrz, czy też z jej boku). Później już bez przeszkód, podziwiając po raz kolejny niezwykłe widoki z puckiego klifu (dla Karola była to pierwsza z Nami wycieczka i pewnie dojeżdżając do Suchacza na jego liczniku było blisko 400km), trochę pod wiatr dotarliśmy do "U Turka" w Gdyni, narażając życie swoje i innych przebiliśmy się nadmorską promenadą (te jeżdżące "kanapy", wszechobecni rolkarze, "gokarty" i "spacerujący" rowerzyści), następnie przez nadmotławski tłum, promem przez Sobieszewo i skrótem w Jantarze do Rybiny (ale lepsze dziury niż pełzające blachosmrody") dobiliśmy do portu.
Dzięki Całej Ekipie za Towarzystwo i wspólne kręconko :)