Info

avatar Ten blog rowerowy prowadzi sierra z miasteczka Elbląg. Mam przejechane 186469.80 kilometrów w tym 0.00 w terenie. Jeżdżę z prędkością średnią 20.26 km/h i się wcale nie chwalę.
Więcej o mnie. 2024 button stats bikestats.pl 2023 button stats bikestats.pl 2022 button stats bikestats.pl 2021 button stats bikestats.pl 2020 button stats bikestats.pl 2019 button stats bikestats.pl 2018 button stats bikestats.pl 2017 button stats bikestats.pl 2016 button stats bikestats.pl 2015 button stats bikestats.pl 2014 button stats bikestats.pl 2013 button stats bikestats.pl

Wykres roczny

Wykres roczny blog rowerowy sierra.bikestats.pl

Archiwum bloga

Wpisy archiwalne w miesiącu

Maj, 2023

Dystans całkowity:2230.60 km (w terenie 0.00 km; 0.00%)
Czas w ruchu:b.d.
Średnia prędkość:b.d.
Liczba aktywności:15
Średnio na aktywność:148.71 km
Więcej statystyk

Dla Maćka XXIII

Wtorek, 30 maja 2023 · dodano: 30.05.2023 | Komentarze 0

Rowerowania dzień trzynasty.
Odstawieni trwa.
Dieta służy.
Dziś w planie była mierzeja, ale czy wybrać singiel od Sztutowa, czy od Jantara chwilę się zastanawiałem. Widząc kierunek zefirka zdecydowanie lepiej było wracać od Sztutowa, ale jak można jechać krawędzią wydmy i nie widzieć pięknie operującego słoneczka ;)
Singiel dawno nie odwiedzany, niewiele się zmienił. Po deszczu lepiej tam nie próbować, bo wjazd na wystające korzenie może skończyć się wizytą kilka metrów niżej.
W Tujsku popas. Kiedy zapytałem o arbuza (w tym możliwość poporcjowania) i otrzymałem odpowiedź twierdzącą długo się nie zastanawiałem. Cały, choć relatywnie niewielki został „wciągnięty nosem” (w bonusie opróżniłem butelkę soczku pomidorowego).
Waga oscyluje pomiędzy 80-81 kg. Czuję się wyśmienicie.








Wszystkie fotki
Kategoria codzienność, vegan


Dla Maćka XXII

Sobota, 27 maja 2023 · dodano: 27.05.2023 | Komentarze 3


Rowerowania dzień dwunasty.
Ponieważ zostały jeszcze dwa roślinne batoniki i Mój Skarb zanabył specjalnie dla mnie ciasteczka vegA, postanowiłem skoro świt (ruszyłem ok. 9) popedałować tym razem na północ naszego pięknego województwa. Zanim zabrałem zawartość całej jednej paczki na rowerowanie, do porannego espresso zjadłem jedną sztukę i z postanowieniem zrealizować możliwie wiernie GreenVelo. I tak, by nie było zbyt prosto, rozpocząłem od podjazdu wzdłuż schodów na Sadowej, następnie przyszła kolej na Gęsią, Chrobrego (tu tętno na 91% wydolności, na ale tam bywa 23%), singielek za leśniczówką i dalej wiernie szlakiem „Zielonego Roweru”.
Nie wiem dlaczego szlak został wytyczony powrotem na ul. Fromborską (znacznie przyjemniej jedzie się do Łęcza przez Pagórki), ale to właśnie tam natknąłem się na wymienioną wcześniej grupę rowerzystów ze Szczecina.


NIEZROZUMIAŁYM DLA MNIE JEST ZABUDOWANIE ŚCIEŻKI ROWEROWEJ BALUSTRADAMI PO OBU STRONACH NA ODCINKU POMIĘDZY SKRZYŻOWANIEM ŁĘCZE/SUCHACZ, A NADBRZEŻE. JEST TO BARDZO NIEBEZPIECZNE. MA WRAŻENIE, ŻE PROJEKTANTOWI ZABRAKŁO WYOBRAŹNI. MAM NADZIEJĘ, ZE NIE DOJDZIE TAM DO ŻADNEJ TRAGEDII. ZJAZD I UDERZENIE (ZAHACZAJĄC KIEROWNICĄ, SAKWĄ) MOŻE SKOŃCZYĆ SIĘ TRAGICZNIE.
APELUJĘ BY JAK NAJSZYBCIEJ USUNĄĆ BALUSTRADY PO OBU STRONACH TEJ ŚCIEŻKI. WOLĘ WYPAŚĆ NA TRAWĘ, NIŻ UDERZYĆ W METALOWĄ „OCHRONĘ”.



Chyba w Nadbrzeżu, mijana dzień wcześniej Ekipa miała miejsce popasowe, bo na poboczu dostrzegłem auto z logiem z koszulek jadących.
Zanim zacząłem sobotnie rowerowanie, postanowiłem że pierwszy popas będzie we fromborskiej „Biedronce”, bo tam mają bulgur z hummusem paprykowym i jakieś roślinne soczki – i ten plan udało się zrealizować.

Jadąc GreenVelo trzeba uważać na miejsca (szczególnie na zjazdach), gdzie wyraźnie natura upomina się o swoje. Niestety i człowiek też ma w tym udział, bo coraz więcej widać wycinek lasu Nie wiem czy to „gospodarka leśna”, czy „po nas choćby potop” i nie ważne, że przyszłe pokolenia będą oglądać drzewa w telewizji, albo skansenach.
Szkoda.

Po popasie we Fromborku (w galerii menu) przyszedł czas na Nową Pasłękę, Braniewo i dalej po kostce Pierzchały. Popas pod tamtejszym sklepem.. Niestety nie było arbuza i musiałem zadowolić się bananami. Następnie terenem przez Kurowo Braniewskie i Nowe Monasterzysko i asfaltem wzdłuż „22” (soczek pomidorowy) i zacumowałem w porcie.

Widzę, ze odstawienie nie ma wpływu na moją rowerową wydolność. Wręcz przeciwnie czuję się lekko (obecnie waga oscyluje w okolicach 81 kg). Nie potrzebuję dodatkowych kalorii. Chciałbym znaleźć papu, które powoli uwalnia energię (może to właśnie wspomniany paprykowy/ciecierzycowy hummus z kaszą bulgur. Batoniki roślinne wzmacniają, ale mam wrażenie że jest to tylko strzał.
Ja potrzebuję czegoś zupełnie innego. Może gdybym się ścigał, to byłoby dobre rozwiązanie, ale przy „rowerowaniu romantycznym”, to nie jest potrzebne.

Arbuz świetnie nawadnia, nie czuję się ociężały nawet jeśli jednorazowo wciągnę go więcej. Podobnie działa banan. Soczki roślinne (mixy owocowo-warzywne) również dają radę.

Dieta Respo mi służy.









Wszystkie fotki
Kategoria codzienność, vegan


Dla Maćka XXI

Piątek, 26 maja 2023 · dodano: 27.05.2023 | Komentarze 0


Rowerowania dzień jedenasty.
Jak zwykle popracowo, nieśpiesznie, wiedząc że w Lisewie Malborskim się nawodnię (arbuz i roślinne soczki) - dodałem do tego dwa batoniki roślinne i nie było dramatu by przetrwać całą wycieczkę. Powrót ulubionym, ale mocno zarośniętym wałowym singlem wzdłuż wału Wisły.
Podczas rowerowania spotkałem/minąłem jaką większą grupę, jek udało mi się dostrzec ze Szczecina (może był tam Achom, bo Ktoś następnego dnia, kiedy znowu Ich wyprzedzałem przed Łęczem mnie nawoływał. ale świadom dystansu i bycia wiernym maksymie: "się ściemnia, trzeba dyrdać" pognałem zostawiając Grupę kontemplującą rowerowanie).
Jeśli chodzi o dietę, to jak na razie służy. Odkrywam wiele smaków i zapachów, które sprawiają że odstawienie nie jest problemem. Nawet sobie nie zdawałem sprawę jak wiele do tej pory traciłem.
Tu podziękowania do rowerzysty z brodą, którego najpierw minąłem pod Solnicą za motywację. Kiedy z kolei On mnie minął postanowiłem "gonić króliczka" i odcinek do Kazimierzowa pokonałem znacznie żwawszym tempem.
Jeszcze raz dzięki i do zobaczenia na trasie. 










Wszystkie fotki
Kategoria codzienność, vegan


Uczestnicy

Dla Maćka XX

Czwartek, 25 maja 2023 · dodano: 25.05.2023 | Komentarze 0

 Rowerowania dzień dziesiąty.
Dla odmiany postanowiłem, skoro zefirek sprzyja, pożeglować dziś na południe.
Oczywiście z planu na miłomłynową tężnię nic nie wyszło – wystarczy standard. Powrót pochylniami i wzdłuż Drużna spełnia oczekiwania dla mnie i „Srebrnego Szerszenia”.
Na wylocie spotkałem Marcina (i stąd umieściłem Go jako Uczestnika; „codzienność” – to gdy jadę sam, - jeśli z Kimś, to już „coś więcej”) i po krótkiej wymianie słów i tradycyjnym „trzeba dyrdać, bo się ściemnia”, pomknąłem do celu. Celem miał być oczywiście arbuz, ale musiałem się zadowolić” czterema bananami, trzema ogórkami małosolnymi i dwoma roślinnymi batonikami. Oczywiście podczas jazdy piję „hektolitry” wody. Plan na tężnię nie został zrealizowany również z konieczności wciągnięcia o sensownej porze (ale najpierw przygotowania) trzeciego posiłku wg Respo. I tak, przy rowerowaniu, jem dopiero ok. godz. 20-21, a trzeba przygotować jeszcze co najmniej dwa „posiłki” na dzień następny i przestudiować propozycje karmienia na kolejny dzień.

Dieta Respo mi służy, a Opiekun Celu wspiera, ale najważniejsza jest determinacja w dążeniu do celu.
Tak jak rowerowanie, to jazda wyłącznie głową to i odstawienie (przejście na vegA) trzeba sobie w niej poukładać.

Co do Maćka, nie wiem czy plan uzbierania na turnus rehabilitacyjny się powiódł, ale dołożyłem swoją cegiełkę i dalej będę Go wspierał. 







Kategoria coś więcej, vegan


Dla Maćka XIX

Wtorek, 23 maja 2023 · dodano: 23.05.2023 | Komentarze 0

Pojechałem dla Maćka.
To mój siostrzeniec.
Chciałby pojechać na turnus rehabilitacyjny do Ośrodka Rehabilitacyjno-Wypoczynkowego Polanika.
Koszt tego wyjazdu to 13000 PLN

Rowerowania dzień dziewiąty.
Kontynuowanie odstawienia. Skończyła się odżywka. Piję dużo. Przekraczam zalecane 2,6 litra dziennie. Staram się ściśle wypełniać polecenia Opiekuna Celu z Respo. Dieta jest smaczna i różnorodna. Przygotowanie posiłków zajmuje coraz mniej czasu. Waga znacznie spadła. Na dziś to trochę poniżej 81 kg. Nie odczuwam by odstawienie wpłynęło na moje jestestwo. Ani fizycznie, ani psychicznie. Podczas rowerowania dużo piję. Rozsmakowałem się w arbuzie. Od bananów też nie stronię. Czasem uda się zanabyć jakiś roślinny soczek.
Wczoraj postanowiliśmy odczarować kapciowy odcinek po płytach za Kiezmarkiem w stronę Mikoszewa. Udało się. Temperatura wybitnie letnia (24-20 stopnie powyżej zera).









Wszystkie fotki
Kategoria coś więcej, vegan


Uczestnicy

Dla Maćka XVIII

Sobota, 20 maja 2023 · dodano: 20.05.2023 | Komentarze 0

Pojechałem dla Maćka.
To mój siostrzeniec.
Chciałby pojechać na turnus rehabilitacyjny do Ośrodka Rehabilitacyjno-Wypoczynkowego Polanika.
Koszt tego wyjazdu to 13000 PLN

Rowerowania dzień ósmy.
Wczesnym rankiem (czyli ok. godz. 9) żwawym tempem ruszyliśmy na Hel, bo taki plan (pojawiło się hasło: Piaski) wykiełkował podczas „nocnych Polaków rozmów”. Tak żwawym, że zgubiliśmy Mateusza w okolicach Jastarni (złapał kapcia, ale o tym dowiedzieliśmy się, kiedy podejmowaliśmy decyzję powrotu w „Początku Polski” po wodzie. Jakoś nikt z Nas nie miał parcia na powrót na kołach i po uiszczeniu 105 pln (75 za głowę i 35 za jednoślad) przywitaliśmy Gdynię. Mój pomysł powrotu przez Kolibki okazał się niezbyt fortunnym dla Lesiutka przyziemieniem. Na jednym z ostrych wiraży jego przełaj na „Kojakach” nie dał rady i poza ujmą na honorze, zgiął ramię korby, i boleśnie naruszył „politurę” (nie wspominając o odzieży rowerowej) – o czym dowiedzieliśmy się czekając na Niego pod sopockim „Grandem”. Do ponownego połączenia sił doszło na rzeczonym wcześniej Orlenie i po opatrzeniu ran, podgięciu ramienia korby (by tan mniej haczyła ramę) ruszyliśmy do portu. Wracając do niego temperatura stopniowo się podnosiła i u celu było to dwadzieścia trzy kreski, co postanowiliśmy uczcić pod napisem „Elbląg” sącząc zimne sommersby o smaku czarnej porzeczki.









Kategoria coś więcej, vegan


Dla Maćka XVII

Piątek, 19 maja 2023 · dodano: 20.05.2023 | Komentarze 0


Pojechałem dla Maćka.
To mój siostrzeniec.
Chciałby pojechać na turnus rehabilitacyjny do Ośrodka Rehabilitacyjno-Wypoczynkowego Polanika.
Koszt tego wyjazdu to 13000 PLN

Rowerowania dzień siódmy.
Ponieważ Krzyś, Zbyszek i Mateusz planowo mieli lądować we Władysławowie, pojawił się pomysł by ich do Elbląga stamtąd przyprowadzić.
No i w piątek po pracy ruszyła Trójka Chętnych by to zrealizować. Aura nie była sprzyjająca i do Gdańska towarzyszył nam lekki kapuśniaczek. Na szczęście już na opłotkach jest znajomy Orlen w którym można było ogrzać nasze nadwątlone jestestwa i nieco się zasilić. Okazało się że mają czekoladę (na bazie mleka owsianego) i jakieś roślinne batoniki (wciągnąłem cztery). Moimi kompani również wrzucili coś na ruszt i po kilku chwilach opuściliśmy to zawsze gościnne miejsce. Ponieważ czas naglił, Lesiutek zaproponował byśmy do Władysławowa pojechali najkrótszą drogą (zwłaszcza, że na zbiórkę przybył na swojej przełajówce, co później okazało się dość niefortunnym rozwiązaniem). Przy mojej wyraźnej niechęci co do wyboru trasy (wolałem ulubiony „niebieski” i „klif pucki” zaczęliśmy podróżowanie „drogą rowerową” w kierunku celu. Na miejsce dotarliśmy ok. godziny 22 i po do towarowaniu można było zacząć „nocne Polaków rozmowy”. Na szczęście władysławowska „Biedronka” okazałą się, że jest przyjazna moim obecnym upodobaniom kulinarnym (bulgur i roślinne soczki obecnie ratują życie podczas rowerowania).








Kategoria coś więcej, vegan


Dla Maćka XVI

Środa, 17 maja 2023 · dodano: 17.05.2023 | Komentarze 0


Pojechałem dla Maćka.
To mój siostrzeniec.
Chciałby pojechać na turnus rehabilitacyjny do Ośrodka Rehabilitacyjno-Wypoczynkowego Polanika.
Koszt tego wyjazdu to 13000 PLN

Rowerowania dzień szósty.
Udało się jednak odwiedzić ponownie Lisewo Malborskie i tym razem spożyć obiecanego dzień wcześniej arbuza ;) , a w bonusie trzy soczki roślinne (Mój Kompan również spróbował i był mile zaskoczony- kto wie może i On spróbuje odstawienia...)
Trasa bardzo podobna do wczorajszej, z tym że pojechaliśmy od Palczewa wałem, a nie jak to wczoraj sam zrobiłem odwrotnie.
Dieta Respo mi służy.
Widzę poprawę kondycji (pewnie to zasługa znacznej redukcji wagi), no i świadomego odżywiania.
Nie sądziłem, że posiłek w postaci trzech gruszek, czy np. jednego mango pozwoli normalnie funkcjonować, a i jajecznica z tofu (tofucznica) jest zjadliwa. Jest i smakuje przednio.
Tak jak i wczoraj jazda do celu wycieczki pod lekki zefirek, a powrót z nim w plecy (głównie w plecy). Trochę chłodniej, ale w stabilne 11 stopni powyżej zera to idealna temperatura do rowerowania.
Dzięki, że udało się wspólnie zrobić parę kaemów.












Wszystkie fotki
Kategoria coś więcej, vegan


Dla Maćka XV

Wtorek, 16 maja 2023 · dodano: 16.05.2023 | Komentarze 0


Pojechałem dla Maćka.
To mój siostrzeniec.
Chciałby pojechać na turnus rehabilitacyjny do Ośrodka Rehabilitacyjno-Wypoczynkowego Polanika.
Koszt tego wyjazdu to 13000 PLN





Wszystkie fotki





Rowerowania dzień piąty.
Skoro w sobotę w Lisewie Malborskim poczęstowano Nas arbuzem, to postanowiłem tam zawitać ponownie. Korzystając w możliwości wcześniejszego wyjścia, najpierw odwiedziłem zaprzyjaźniony serwis rowerowy (ten luz na ramieniu korby wystarczyło skasować i to właśnie zrobiono od ręki),, a następnie „pognałem” do celu.
Liczyłem, że na wycieczkę nie pojadę sam, ale nie tylko „Srebrny Szerszeń” wymaga troski (tym razem Sławek zajął się reanimacją amora w Swojej Meridzie i nie mógł dołączyć). Szkoda.
Na „szczęście” arbuza nie mieli, ale obiecali że będzie dziś ;)
Napisałem „pognałem”, bo zefirek nie pomagał w osiągnięciu przelotowych prędkości… Za to z powrotem, można było nie pedałować (czasem tylko bocznie dmuchnęło).
Do Lisewa postanowiłem dotrzeć standardowo i tak się stało. Na miejscu z braku „realizacji celu” zanabyłem trzy soczki roślinne (w galerii fotek widać jakie) i dodatkowo: dwa banany i gruszkę. Oczywiście wszystko pochłonąłem na miejscu ;)
Powrót to „bajka” wzdłuż wału Wisły wśród traw i zapachu rzepaku, który jak zwykle nie zawodzi - muszę koniecznie zapoznać się płytami - trasą za Palczewem… ale to spróbuję jako niewycieczka popracowa...
Dieta Respo mi służy. Odkrywam nowe smaki. Trzeba trochę poświęcić czasu na przygotowanie potraw, ale idzie mi coraz lepiej.
Mój Skarb wczoraj stwierdził, że „rozwijam się kulinarnie”…
Dzięki Kasiu, to dzięki Tobie.   
Kategoria codzienność, vegan


Uczestnicy

Dla Maćka XIV

Piątek, 12 maja 2023 · dodano: 13.05.2023 | Komentarze 0



Pojechałem dla Maćka.
To mój siostrzeniec.
Chciałby pojechać na turnus rehabilitacyjny do Ośrodka Rehabilitacyjno-Wypoczynkowego Polanika.
Koszt tego wyjazdu to 13000 PLN










Rowerowania dzień czwarty.
Już od jakiegoś czasu chodziła mi po głowie wycieczka koło komina czyli Maraton Dookoła Województwa Elbląskiego. Ponieważ Marecky zaplanował objazd części trasy z piątku na sobotę postanowiłem do Nich dołączyć. Był tylko jeden problem, ale dzięki Przyjacielowi się rozwiązał i można było stanąć na elbląskiej rampie u wylotu na Suchacz punktualnie o 19 (jak zaproponował Org). Za wyjątkiem mojego „Srebrnego Szerszenia” nie było żadnego innego niż „szosa” względnie „gravel”, co wcale mi nie przeszkadzało. Jadę, czym mam, czym lubię rowerować. Wiedziałem, że w nocy może być chłodno i dlatego już na start ubrałem się na długo: termik Brubecka, nogawki Vikinga, krótka koszulka i krótkie gacie od Roberta, czapeczka pod kask. W kieszeni koszulki udało się ulokować kominiarkę od Brubecka, kurtkę od Gianta, rękawiczki długie od Crafta. Od startu starałem się utrzymać żwawe tempo, by nie pozostać w tyle. Marek określił kamienie milowe, czyli miejsca i czas ich osiągnięcia, które należało uzyskać by zmieścić w limicie dwudziestoczterogodzinnym. Znacznie przed czasem dotarliśmy do Braniewa, gdzie w biedronce zrobiliśmy zapasy. Dla mnie: bulgur i jakieś roślinne smootie do tego pięć bananów, jakieś pączki serowe (3 szt.), 2 pączki i dwie puszki 0%, aloe vera (trzy butelki) i izotonik. Ponieważ moje możliwości transportowe były mocno ograniczone, Sławek zapakował bulgur i „browarki” do siebie. Na miejscu pochłonęliśmy: ja: dwa banany, smootie, aloe vera, a Sławek: to słodkie – dzieląc się jednym z „piwerek”. Kiedy okazało się, że prawie wszyscy dotarli do pierwszego kamienia milowego, nie czekając na Ekipę ruszyliśmy dalej żwawym tempem. Oczywiście za chwilę zostaliśmy przez Nich dogonieni i tak tasując się dotarliśmy do Lelkowa. Ponieważ Uczestnicy postanowili tam urządzić krótki popas, a ja byłem fajnie rozgrzany postanowiłem się nie zatrzymywać i dalej podróżować. Do ponownego spotkania doszło w Pasłęku, gdzie był w zasadzie koniec „maratonowego” zmagania, które zaplanował Marecky. Oczywiście razem ze Sławkiem założyliśmy, że jedziemy całość bo taka okazja może się nie powtórzyć (Mój Skarb ma obawy o moją nocną jazdę, ale akceptuje kiedy jadę z Kimś - więc trzeba jechać). Na pasłęckim Lotosie (Olen był nieczynny) zanim zabrałem bulgur od Sławka i go ze smakiem spałaszowałem, nawodniłem się trzem butelkami aloe vera.
Pozostawiwszy odpoczywającą i czekającą na resztę Uczestników Ekipę, ruszyliśmy w ciemną i chłodną noc. Oczywiście w dolinach było znacznie chłodniej, na szczęście ukształtowanie terenu trasy maratonu sprawia, że rowerzysta nie zmarznie. Trochę pobłądziliśmy za Rychlikami, ale na szczęście i ja i Sławek mieliśmy w garminach wgrany i ślad i szybko znaleźliśmy właściwy kierunek. Następny popas pojawił się w Kisielicach, bo tylko tam otwarta była stacja benzynowa. Jakaś kawa, „piwerka”, aloe vera, żelki (wiem, że to nie wegA – miałem wątpliwości kupując, ale dzięki nim udało się odzyskać siły i przetrwać za Gardeją). Kiedy minęliśmy Gardeję, słoneczko już zaczęło operować, pojawił się rowerowy zgon. Wystarczył krótki postój, zdjęcie nogawek Vikinga, zażycie wszystkich żelków z paczki i już po chwili mogłem kontynuować jazdę. Dodatkowo Sławek wsparł mnie swoim izotonikiem. W zasadzie już kierując się na północ zauważyłem, że zgodnie z prognozą będziemy jechać do lekki czołowy, i boczny zefirek. I tak w istocie było. Na kolejny popas zatrzymaliśmy się w Lisewie Malborskim, wybierając tym razem miejscówkę po prawej stronie. Sławkowi zamarzył się arbuz (chwilę wcześnie o tym wspominał) i faktycznie obsługa sklepu nam taki owoc zaserwowała (krojąc i podają na tacy). Do tego znowu jakieś roślinne „paskudztwo”, soczki pomidorowe, izotoniki dla Sławka i można był ruszać dalej, zwłaszcza, że wówczas pojawił się pomysł zmieszczenia w limicie osiemnastogodzinnym (wg garmina Sławka jechaliśmy ok. dwadzieścia dwie godziny). Po tym zasilaniu już nie było czasu na kolejne, a zaplanowana przez Marka nadmierzejowa trasa, jej nawierzchnia i ruch blachosmrodów nie była sprzyjająca dla Sławka szosy. Jeszcze tylko pamiątkowa fotka, po dwa browarki (czarna porzeczka/chia) i do domciu z zanotowanym na liczniku rowerowym 472 kaemami (garmin pokazuje ich zwykle mniej).
Podsumowując:
Sporym wyzwaniem jest utrzymanie pełnego wegA na takich wycieczkach.
Powodem jest słabe zaopatrzenie w tego rodzaju produkty w możliwych do odwiedzenia miejscówkach.
Sytuację ratuje: banan, sok z pomidorów, smootie roślinne.
I chyba na ich zdobyciu (wcześniejszym zanabyciu) muszę się skupić urządzając podobne imprezy.
Dziś pierwszy dzień diety Respo.
Rano waga 82 kg, czuję się dobrze.
Czeka mnie jeszcze wizyta w sklepie by zanabyć zalecane przez Opiekuna Celu suplementy.
Czy zostanę na pełnym wegA, czy zmiękczę jej ortodoksyjność i czas pokaże. Na razie chcę wypróbować zaproponowane menu.
Coś się niepojącego dzieje w ramieniu lewej korby. Nie ma luzu na suporcie, ale się lekko buja. Pewnie odwiedzę zaprzyjaźniony serwis i skonsultuję czy to coś co zauważyłem za Suszem jest poważne, czy wystarczy drobna regulacja.
We wtorek kolejny dzień rowerowania. Pewnie jakaś standardowa setka po pracy.


Kategoria coś więcej, vegan