Dla Maćka XIV

Piątek, 12 maja 2023 · dodano: 13.05.2023 | Komentarze 0

Pojechałem dla Maćka.
To mój siostrzeniec.
Chciałby pojechać na turnus rehabilitacyjny do Ośrodka Rehabilitacyjno-Wypoczynkowego Polanika.
Koszt tego wyjazdu to 13000 PLN










Rowerowania dzień czwarty.
Już od jakiegoś czasu chodziła mi po głowie wycieczka koło komina czyli Maraton Dookoła Województwa Elbląskiego. Ponieważ Marecky zaplanował objazd części trasy z piątku na sobotę postanowiłem do Nich dołączyć. Był tylko jeden problem, ale dzięki Przyjacielowi się rozwiązał i można było stanąć na elbląskiej rampie u wylotu na Suchacz punktualnie o 19 (jak zaproponował Org). Za wyjątkiem mojego „Srebrnego Szerszenia” nie było żadnego innego niż „szosa” względnie „gravel”, co wcale mi nie przeszkadzało. Jadę, czym mam, czym lubię rowerować. Wiedziałem, że w nocy może być chłodno i dlatego już na start ubrałem się na długo: termik Brubecka, nogawki Vikinga, krótka koszulka i krótkie gacie od Roberta, czapeczka pod kask. W kieszeni koszulki udało się ulokować kominiarkę od Brubecka, kurtkę od Gianta, rękawiczki długie od Crafta. Od startu starałem się utrzymać żwawe tempo, by nie pozostać w tyle. Marek określił kamienie milowe, czyli miejsca i czas ich osiągnięcia, które należało uzyskać by zmieścić w limicie dwudziestoczterogodzinnym. Znacznie przed czasem dotarliśmy do Braniewa, gdzie w biedronce zrobiliśmy zapasy. Dla mnie: bulgur i jakieś roślinne smootie do tego pięć bananów, jakieś pączki serowe (3 szt.), 2 pączki i dwie puszki 0%, aloe vera (trzy butelki) i izotonik. Ponieważ moje możliwości transportowe były mocno ograniczone, Sławek zapakował bulgur i „browarki” do siebie. Na miejscu pochłonęliśmy: ja: dwa banany, smootie, aloe vera, a Sławek: to słodkie – dzieląc się jednym z „piwerek”. Kiedy okazało się, że prawie wszyscy dotarli do pierwszego kamienia milowego, nie czekając na Ekipę ruszyliśmy dalej żwawym tempem. Oczywiście za chwilę zostaliśmy przez Nich dogonieni i tak tasując się dotarliśmy do Lelkowa. Ponieważ Uczestnicy postanowili tam urządzić krótki popas, a ja byłem fajnie rozgrzany postanowiłem się nie zatrzymywać i dalej podróżować. Do ponownego spotkania doszło w Pasłęku, gdzie był w zasadzie koniec „maratonowego” zmagania, które zaplanował Marecky. Oczywiście razem ze Sławkiem założyliśmy, że jedziemy całość bo taka okazja może się nie powtórzyć (Mój Skarb ma obawy o moją nocną jazdę, ale akceptuje kiedy jadę z Kimś - więc trzeba jechać). Na pasłęckim Lotosie (Olen był nieczynny) zanim zabrałem bulgur od Sławka i go ze smakiem spałaszowałem, nawodniłem się trzem butelkami aloe vera.
Pozostawiwszy odpoczywającą i czekającą na resztę Uczestników Ekipę, ruszyliśmy w ciemną i chłodną noc. Oczywiście w dolinach było znacznie chłodniej, na szczęście ukształtowanie terenu trasy maratonu sprawia, że rowerzysta nie zmarznie. Trochę pobłądziliśmy za Rychlikami, ale na szczęście i ja i Sławek mieliśmy w garminach wgrany i ślad i szybko znaleźliśmy właściwy kierunek. Następny popas pojawił się w Kisielicach, bo tylko tam otwarta była stacja benzynowa. Jakaś kawa, „piwerka”, aloe vera, żelki (wiem, że to nie wegA – miałem wątpliwości kupując, ale dzięki nim udało się odzyskać siły i przetrwać za Gardeją). Kiedy minęliśmy Gardeję, słoneczko już zaczęło operować, pojawił się rowerowy zgon. Wystarczył krótki postój, zdjęcie nogawek Vikinga, zażycie wszystkich żelków z paczki i już po chwili mogłem kontynuować jazdę. Dodatkowo Sławek wsparł mnie swoim izotonikiem. W zasadzie już kierując się na północ zauważyłem, że zgodnie z prognozą będziemy jechać do lekki czołowy, i boczny zefirek. I tak w istocie było. Na kolejny popas zatrzymaliśmy się w Lisewie Malborskim, wybierając tym razem miejscówkę po prawej stronie. Sławkowi zamarzył się arbuz (chwilę wcześnie o tym wspominał) i faktycznie obsługa sklepu nam taki owoc zaserwowała (krojąc i podają na tacy). Do tego znowu jakieś roślinne „paskudztwo”, soczki pomidorowe, izotoniki dla Sławka i można był ruszać dalej, zwłaszcza, że wówczas pojawił się pomysł zmieszczenia w limicie osiemnastogodzinnym (wg garmina Sławka jechaliśmy ok. dwadzieścia dwie godziny). Po tym zasilaniu już nie było czasu na kolejne, a zaplanowana przez Marka nadmierzejowa trasa, jej nawierzchnia i ruch blachosmrodów nie była sprzyjająca dla Sławka szosy. Jeszcze tylko pamiątkowa fotka, po dwa browarki (czarna porzeczka/chia) i do domciu z zanotowanym na liczniku rowerowym 472 kaemami (garmin pokazuje ich zwykle mniej).
Podsumowując:
Sporym wyzwaniem jest utrzymanie pełnego wegA na takich wycieczkach.
Powodem jest słabe zaopatrzenie w tego rodzaju produkty w możliwych do odwiedzenia miejscówkach.
Sytuację ratuje: banan, sok z pomidorów, smootie roślinne.
I chyba na ich zdobyciu (wcześniejszym zanabyciu) muszę się skupić urządzając podobne imprezy.
Dziś pierwszy dzień diety Respo.
Rano waga 82 kg, czuję się dobrze.
Czeka mnie jeszcze wizyta w sklepie by zanabyć zalecane przez Opiekuna Celu suplementy.
Czy zostanę na pełnym wegA, czy zmiękczę jej ortodoksyjność i czas pokaże. Na razie chcę wypróbować zaproponowane menu.
Coś się niepojącego dzieje w ramieniu lewej korby. Nie ma luzu na suporcie, ale się lekko buja. Pewnie odwiedzę zaprzyjaźniony serwis i skonsultuję czy to coś co zauważyłem za Suszem jest poważne, czy wystarczy drobna regulacja.
We wtorek kolejny dzień rowerowania. Pewnie jakaś standardowa setka po pracy.