Ugień i kiełba w poszerzonym składzie

Środa, 11 marca 2015 · dodano: 11.03.2015 | Komentarze 0

Zanim dotarłem na miejsce zbiórki, odwiedziłem  Pana Doktora.
Okazało się, że te ponad 1,5kkm przebiegu od ostatniej zmiany, zbytnio nie zaszkodziło żywotności jednego z trzech łańcuchów "Mojej Gwiazdy" i jak stwierdził wracz "jeszcze parę kaemów na tym napędzie da się zrobić", co przyjąłem z wyraźną ulgą.
Chwilę po dotarciu lekko spóźnionego Leszka, lekko taplając się w wiosennej Modrzewinie (część grupy wybrała dalsze terrrrrenowo-leśne taplanko, część-asfaltowo) po drodze przechwytując Roberta (niestety obowiązki służbowe zmusiły Naszego Mistrza do powrotu do Ebowa) dotarliśmy do celu podróży, by po lekkim kulinarnym wypasie, rezygnując ze skrótu terenowego, na rzecz asfaltowej wspinaczki, documować do portu (z lekkim międzylądowaniem w innej niekoniecznie kulinarnej ale za to dobrze wyposażonej przystani rowerowej)..
Dzięki Władek, Zbyszek, Leszek, Robert, Sławek, Krzyś za Towarzystwo i wspólne kręconko :)          


Ugień i kiełba w poszerzonym składzie © sierra


Ekipa pod netoperkiem, tu bez Leszka i Roberta © sierra


Gdzieś tu zadzwonił Robert © sierra

Pokaż trasę GPS

Do Tczewa z Kasią, bardzo chętnie :)

Wtorek, 10 marca 2015 · dodano: 11.03.2015 | Komentarze 4

Z prawdziwą przyjemnością wykonałem polecenie Sebastiana o następującej treści: "Mariusz zrywaj się z pracy i odstawiaj Kasię do Tczewa jest u mnie na kawie" :) 
Troszkę krajoznawczo, wzdłuż Nogatu przez Kępę Rybacką, na wiatkę w Kępkach, a następnie przez Marzęcino i wzmocnieniu lekko nadwątlonych siły w Nowym Dworze Gdańskim, poturlać się w kierunku "Tczewa Bram".
Odstawiwszy Kasię, całą i zdrową, no może lekko zmęczoną (Dzisiaj Ta Dziewczyna Zrobiła Mnóstwo Kaemów, BRAWO KASIU :), odwiedziłem kulinarnie jednego z zaprzyjaźnionych "Tczewskich Turków", a następnie skierowałem koła "Mojej Gwiazdy" w drogę powrotną.
Trochę po drodze kołatały myśli, może jeszcze Rangóry, albo mierzeja (mam zabukowany dzień wolny), ale ostatecznie z wydatną pomocą kilku wioskowych motywatorów, documowałem do portu.
Świetnie, że dałem się namówić Sebie (zresztą nie miałem innego wyjścia) na wspólną wycieczkę z Jedną z Miłych i Sympatycznych Tczewskich Bikerek :)
Dzięki Kasiu za Towarzystwo i wspólne kręconko :)
P.S.
Do zobaczenia w najbliższy wtorek w Ebowie....              



Ta dziewczyna zrobiła już dzisiaj ponad 100 kaemów, Brawo Kasiu :) © sierra

Nad nogatowy popasik © sierra

Jeszcze coś na ząb i czas wracać © sierra

To nie jedyny z dzisiejszych motywatorów, ta psina była sympatyczna :) © sierra

Ten widok zawsze mnie urzeka © sierra

Jeszcze tylko 50 kaemów prostej © sierra

Pokaż trasę GPS

Pierzchały z Władkiem i Zbyszkiem

Poniedziałek, 9 marca 2015 · dodano: 10.03.2015 | Komentarze 3

Ugień i kiełba na Pierzchałach i do tego w Doborowym Towarzystwie, to jest To :)
Dzięki Władek, Zbyszek za rewelacyjne kręconko :)


Pierzchały z Władkiem i Zbyszkiem © sierra

Podobno Wzgórze Mariusza ;) © sierra
Pokaż trasę GPS

Zabrakło wisienki na torcie

Niedziela, 8 marca 2015 · dodano: 08.03.2015 | Komentarze 1

Był piękny, słoneczny dzień z lekkim zefirkiem, zabrakło tylko deseru lodowego w "Siódmym Niebie"... ale w poniedziałek mam zamiar sobie to odbić.
Dzięki Władek, Sławek za Towarzystwo i wspólne kręconko :) 


Zabrakło wisienki na torcie © sierra


Ciepło, słonecznie z lekkim zefirkiem © sierra

Pokaż trasę GPS

Macromax vs. cykloza

Piątek, 6 marca 2015 · dodano: 06.03.2015 | Komentarze 2

Pytanie kto zwyciężył ;)
Dzięki Władek, Sławek za Towarzystwo i wspólne kręconko :)

Już po, u Jacka © sierra

Pokaż trasę GPS

Nocny spacerek na...

Piątek, 27 lutego 2015 · dodano: 01.03.2015 | Komentarze 1

Zaczęło się od telefonu Leszka i już po chwili wiedziałem, że trzecia na Hel w tym miesiącu raczej się nie zdarzy. Tym bardziej, że przeziębienie dalej mocno trzyma i jeśli już, to zrobimy co najwyżej-wiślaną. Wiedziałem, że również Władek będzie chętny, a z kolei On zorganizuje Sławka. No i w innym niż zwykle miejscu wystartowaliśmy na piątkową wycieczkę. Po drodze, gdzieś za Kępkami spotkaliśmy Krzysia ze Zbyszkiem wracających z piątkowego szwendanka po Wyspie Sobieszewskiej. Zbyszek skierował swoje koła w kierunku bezpiecznego portu, a Krzyś postanowił z Nami pokręcić w kierunku mierzei. Zaraz po ruszeniu, dostrzegliśmy szybko zbliżającego się bikera, jak się okazało, to był Robert, który tym razem szosą realizował Swój Kosmiczny Plan. Pomiędzy mostami w Rybinie, dotarło do mnie, że tak doskonała pogoda będzie sprzyjać trzeciemu atakowi na kosę helską (przez Piaski). Podzieliwszy się tą radosną nowiną z Ekipą, Nasze szeregi opuścił Leszek i Krzysiu i wspólnie z Władkiem i Sławkiem skierowaliśmy swe kroki w kierunku Sztutowa. Koledzy zadeklarowali, że mają czas do północy, zatem jeśli szybko zrobimy Piaski, to jeszcze zdążą mnie odprowadzić do Kiezmarka. Ostatecznie jednak podróż w kierunku Piasków zakończyliśmy w Kątach Rybackich, by po krótkim podładowaniu baterii, następnie ulubionym singielkiem skierować siły w kierunku Ebowa.
Dzięki Całej Ekipie z Towarzystwo i Rowerowe kręconko :)
Dzięki Leszek, że odkonserwowałeś swojego Kubusia by Nam towarzyszyć :)
Dzięki Władek i Sławek, że odwiedliście mnie od zwariowanego pomysłu, trzeciej, tym razem samotnej podróży do Piekła :)            


Nocny spacerek na © sierra


Nocny Elbląg © sierra
Pokaż trasę GPS

Znowu w Piekle ;)

Piątek, 20 lutego 2015 · dodano: 22.02.2015 | Komentarze 12

Czy będzie trzeci... czas pokaże ;)
W trakcie ładowania baterii u Jacka na zbiórkę do rowerowej wycieczki dotarli: Zbyszek i Sławek (Sławek69).
I za raz po, wstrzymywani telefonicznie przez spóźnionego Władka (przez chwilę nawet sobie pomyślałem, że może będzie Nam towarzyszył) lekką dzidą (lekki zefirek był ledwie wyczuwalny) zapukaliśmy do Tczewa bram.
Dużo, dużo przyjemniej było podróżować szlakiem Motławy, tym razem-wyraźnie pomagał. Bez jakichkolwiek oporów udało się przebić przez nieporównywalne (do Ebowa) tętniące życiem, trójmiasto, podjazd w Gdyni, też jakby łatwiejszy, no i ulubionym szlakiem wzdłuż krawędzi Zatoki Puckiej (lekko tylko błotnistym). To wszystko sprawiło, że podróż do Władysławowa była "usłana różami".
Jak tylko wdepnęliśmy na kosę Mierzei Helskiej, ten dotychczas sprzyjający i łagodny zefirek pokazał swoje pazurki. Liczyłem, że kolejny większy popas zrobimy już na Helu, ale w okolicach Jastarni, w jednym z owadzich (w czarne kropki) spichlerzy, odtworzyliśmy nadwątlone siły rowerowe.
Hel, tym razem, "bez mgłowy", słoneczny, "bez mroźny" (no dobra może było kilka poniżej, ale nie siedem, jak poprzednio) ale za to moooooocno zefirkowaty.
Zatem po sesji fotograficznej, padła komenda "na koń" i przeżywszy swoiste deja vu (tym razem w przystankowej wiacie nikt z Nas nie wpadł w objęcia Morfeusza), ponownie asfaltowo (skądinąd znaną, sympatyczną ddr-ka od Jastarni do celu rowerowej podróży, przemieściliśmy się jadąc do), ominąwszy Władysławowo (tu była szansa odbić na Karwię, by przez Krokową i jej genialną ścieżką dotrzeć do Pucka) zakotwiczyliśmy w "Nadmorskiej". Tam pyszne flaki, coś na drugie (Sławek wybrał makaron, Zbyszek i ja jakieś już nie gdakające stworzenie) pozwoliły ponownie podziwiać, z perspektywy puckiego klifu, kosę helską. Odczuwalność lekkiego zefirka jakby zmalała, ale pewnie dlatego, że przemieszczaliśmy się przed nim osłonięci, korytarzem leśnym. Jego uroki znowu stały się bardziej odczuwalne po dotarciu do cywilizacji (Gdynia), dlatego z ulgą, lekko klucząc, zagłębiliśmy się gdyńsko-sopockie klify.
Zdawałem sobie sprawę, że odpuszczając Karwię, trudno będzie przekroczyć zimowe czterysta, zatem sądziłem, że ładując baterie u Pana Harlanda Sandersa, tą samą drogą tzn. przez Tczew, uda się tą wartość przekroczyć. Niestety nasz dzisiejszy zefirek, miał inne wobec Nas plany i wyraźnie postanowił Nam to uniemożliwić. Jeszcze próbowaliśmy dodać trochę jadąc przez wyspę sobieszewską, ale ten dystans byłby możliwy jeśli byśmy wybrali drogę na Mikoszewo, następnie przez Kąty Rybackie, Tujsk i Marzęcino dobić do portu- i to pewnie byłoby jeszcze za mało (nie było też wielkiego sensu robić go sztucznie, zawsze powtarzam, że od czego są następne razy, pozostał jeszcze jeden lutowy weekend). Zatem już bez fajerwerków, w ruchu blachosmrodów, przekraczających kilkukrotnie dopuszczalne prawem prędkości, od mostu na Wiśle w Kiezmarku do samego Ebowa, z duszą na ramieniu, doturlaliśmy się do Ebowa.
Podsumowując fajna rowerowa wycieczka, z fajną Ekipą :)
Do tej pory takiego dystansu nie robiłem ze Zbyszkiem i tu miłe zaskoczenie :)
Sławek, chciał przebić zimowy rekord i to się udało :)
Porównując z poprzednią helską wycieczką, kiedy dominował mróz i nieprzenikniona mgła, teraz można było podziwiać Naszą Nadmorską Perłę i Okolice, no i tylko ten zefirek ;)
Dzięki Zbyszek, Sławek za Towarzystwo i Wspólne Kręconko :)
Znowu fajny Kawał Dobrej Rowerowej Roboty :)                                   


Znowu w Piekle ;) © sierra


Tu warto przyjść. Stąd warto rozpocząć rowerową wycieczkę :) © sierra
a tu dowody ;)



Zachwycające. Wstaje dzień nad Zatoką Pucką © sierra

Ostrożnie Panowie. Na dół jest kawałek © sierra






Jak daleko jeszcze © sierra

Ech, gdyby nie ten średnio sprzyjający, lekki zefirek © sierra





Takie małe deja vu © sierra

Znowu w "Nadmorskiej" w Pucku © sierra

Rozkosz terenowego kręconka :) © sierra

Krótki postój przy starej, dobrej znajomej © sierra

Powoli kończy się dzień © sierra

Rozświetlone orłowskie molo © sierra

Trochę skromniejszy niż zwykle © sierra
fotki z piątku
fotki z soboty
Pokaż trasę GPS

Nocny spacerek... z Władkiem i Karolem

Czwartek, 19 lutego 2015 · dodano: 19.02.2015 | Komentarze 2

Wprawdzie w piątek zamierzamy ponownie zmierzyć się "podróżą do Piekła" (celem jest przekroczyć 400 kaemów zimą), ale czy można było sobie odmówić przyjemności zrobienia jeszcze kilku dodatkowych, zwłaszcza, że uczestniczenia w tej przyjemności nie odmówili Władek i Karol.
Ponieważ start zasugerowałem relatywnie wcześnie, to zaraz za Marzęcinem udało się uwiecznić fotograficznie niezwykły zachód Słońca . Po lekkim doładowaniu baterii, wycieczkę uatrakcyjniliśmy zrobieniem latarkowo ulubionego singielka.
Wracając, podróżujemy "góralami", to nie mogłem sobie odmówić pokazania Karolowi uroków skrótowego błotnego taplanka.
Dzięki Władek, Karol za Towarzystwo i Wspólne kręconko :)        


Nocny spacerek... z Władkiem i Karolem © sierra


Wystarczyło trochę wcześniej wystartować © sierra

Pokaż trasę GPS

Środowa latareczka z Ekipą

Środa, 18 lutego 2015 · dodano: 18.02.2015 | Komentarze 0

Tym razem oprócz tradycyjnego "ugnia i kiełby" na pierzchalskiej wiacie raczyliśmy się kulinarnie pieczonymi ziemniaczkami wzbogaconymi o masełko czosnkowe przygotowanym specjalnie na tę okazję przez Krzysia... Mmnnnnniammmmmmm ;)
Tradycyjnie też (już po raz drugi) w drodze powrotnej zgubiłem leśny szlak, ale jakoś dotarłem do Ekipy...
Naszą "Środową latareczkę" oprócz "żelaznego składu" w osobach:Roberta, Władka, Sławka i Krzysia wzbogacili: Cristo32, Zbyszek i Karol.
Dzięki Całej Ekipie za Towarzystwo i Wspólne kręconko :)   



Środowa latareczka z Ekipą © sierra

Pokaż trasę GPS

Zimą do Piekła (Helu) ;)

Piątek, 13 lutego 2015 · dodano: 15.02.2015 | Komentarze 7

"Jestem wolny od teraz do jutra wieczór. Może dystansik ?..." -taką krótką wiadomość tekstową na mojego Samsunga Younga. Miałem spore wątpliwości bo jak "dystansik", to może być wyłącznie Nocny Hel (który już od kilku dni za mną chodził)... kolejne wątpliwości, to czy taką "podróż" wytrzyma lekko nadwyrężony napęd "Mojej Gwiazdy".
I cykloza zwyciężyła... oddzwoniłem.
Od razu Krzyś zaproponował wizytę (przed) by spróbować jeszcze się dokładniej przyjrzeć "układowi przeniesienia napędu"... no i ubrałem się rowerowo (chyba podświadomie) przeczuwając, że od razu po wizycie u Pana Doktora zaczniemy nocny trip. Jak się zaraz po kilku minutach przekonałem, przyczyna niedomagania była tak trywialna, że aż głupio pisać (były nim zaplątane w tylną kasetę resztki linki naciągowych Mojej Nowej Sakwy, kilogram błota, resztki sierści jakiegoś mało ostrożnego stworzenia... i jeszcze wiele innych nieidentyfikowalnych rzeczy).
Pozbawiony Głównego Argumentu Przeciw wspólnego wyjazdu, udałem się w celu doładowania baterii na długą nocną podróż.
Wybór mógł być tylko jeden, a i "wciągnięcie" ulubionej pizzy, poprawionej lazanią i wizyta u Sławka nastawiły mnie mocno optymistycznie, zwłaszcza, że swój udział wizyty w Piekle zadeklarował Robert.
I tak kwadrans przed 19 pojawiłem się na zbiórce, a chwilę później razem z Krzysiem i Robertem lekkim galopem ruszyliśmy na szlak. Jak się później okazało, to ładowanie kalorii, było na tyle skuteczne, że kolejny "posiłek" (składający się z ciastek, batonów, pierników i genialnie gorącej herbaty) zaliczyliśmy chyba w jedynym otwartym na promenadzie helskiej spożywczaku.
No ale to było później...
Już po dotarciu do Gdańska, bez słowa sprzeciwu, namówiłem Roberta i Krzysia do małego skoku w bok na rowerowy licznik w Gdańsku-Wrzeszczu, a następnie już bez fajerwerków, nadmorską promenadą przez Brzeźno, Sopot dotarliśmy do Skweru Kościuszki w Gdyni. Tam, jak się okazało, zbyt wcześnie (towarzyszył Nam jeszcze, aż do Pucka, by dołączyć do Marka, który miał w planie eksplorację podtrójmiejskich okolic) pożegnałem Roberta. Sorry Robert ;) 
Wspólne zwiedzanie ulubionej, tym razem mocno zmrożonej, ścieżki, tnąc "Naszymi Nożami" mroźne (coraz mroźniejsze) nadmorskie powietrze, okraszone gęstą jak mleko, mgłą pozbawieni miłych dla oka, nadpuckich klifowych widoczków (widzialność oceniałem na jakieś 10 metrów) zakończyliśmy w Pucku.
Po pożegnaniu Roberta, jeszcze się bardziej ochłodziło, mgła gęstniała, ścieżka była nierówna i bardzo zmrożona (niewykluczone, że już niedługo będzie nowa, mam nadzieję, że nie polbrukowa, ścieżka rowerowa i zastąpi tę szutrową (aczkolwiek My wolimy tę nierówną, relatywnie mało uczęszczaną terenową ddr'kę) dotarliśmy do bram kosy helskiej, by po kilku dłuższych chwilach Osiągnąć Założony Cel Podróży.
Szkoda, że egipskie ciemności, gęsta mgła uniemożliwiały pełne (fotograficzne i wzrokowe) delektowanie się Osiągniętym Sukcesem. Ponieważ oczekiwanie na otwarcie kulinarnych helskich miejscówek nie miałoby sensu, zarządziliśmy odwrót. Przed dotarciem do Juraty w jednej z przydrożnych wiatek, udałem się w krótko trwające "objęcia Morfeusza" (Krzyś mówił później, że nawet chrapałem), ale przejmujący ziąąąąb nie pozwolił na dłuższą regenerację. O dziwo, ta chwila zapomnienia pomogła i nawet poruszając się dalej zbytnio nie odczuwałem senności. Na molo w Juracie, trochę podriftowaliśmy i już bez przeszkód obtrąbywani przez kierowców blachosmrodów z wyraźną ulgą wróciliśmy do naturalnego środowiska (terenu) dla Naszych rumaków. W nocy podróżowaliśmy po zmarzniętym, twardym singielku nad klifem Zatoki Puckiej, wracając, warunki zmieniły się radykalnie i żeby przebyć ten odcinek, odległość od krawędzi klifu trzeba było zmniejszyć z jakiś 1,5 do chyba jednego metra (jadąc po niezbyt równej trawiastej nawierzchni).
Wcześniej Krzyś planował by dokręcając do czterech setek, zrobić jeszcze Jastrzębią Górę, Karwię, Krokową), ale po krótkim namyśle odpuściliśmy bo jedynym niezwykłym widokiem była wszechobecna, gęsta i mroźna mgła.
Po kulinarnym popasie w "Nadmorskiej" w Pucku (dotarliśmy tam trochę przed czasem, warto było poczekać), pokonaniu błotnistego odcinka nad klifem, za pałacem w Rzucewie pogoda zmieniła się radykalnie, opadła mgła i wyszło słoneczko no wreszcie zrobiło się cieplej. Niestety widoki się poprawiły, ale już niekoniecznie gruntowa nawierzchnia.
Lekko ubłotnieni dotarliśmy do cywilizacji (Gdynia), a następnie już znanym i utartym szlakiem Krzysiowi udzieliła się atmosfera Walentynek i się uparł odczarować księżniczkę, ledwo go powstrzymałem, no bo chyba nie był to ropuch ;) ... 
W Gdańsku, Krzyś mnie namówił, by odrzucić "junk food" w KFC (raz w tygodniu w zupełności wystarczy) i wybrać inną miejscówkę na ratujące życie, kulinarne wsparcie. Morfeusz zaczął obejmować Nas swoimi ramionami po upuszczeniu Gdańska, i chyba gdzieś za Wiślinką, zostałem skutecznie przekonany przez obsługę spotkanego sklepiku, że mix mlecznej czekolady z energetykiem, przynajmniej na kierowcę-męża działa ożywczo. Zatem nabyłem "to cudowne lekarstwo na sen" i po jego zaaplikowaniu (Krzyś nie chciał mieszać dwóch różnych "powerów" z czekoladą) po następnych kilku kaemach miałem wrażenie, że pomogło.
Znowu zaczęło się ochładzać, ale przynajmniej mogliśmy podziwiać niezwykle rozgwieżdżone niebo i rezygnując z moich nawigacyjnych pomysłów (może przez Ostaszewo, Nowy Staw, Jazowo) nie witani kwiatami, hostessami, szampanem z prawdziwą ulgą zakończyliśmy tę pełną niezwykłych wrażeń, zimową wyprawą do "Piekła".
W niedzielę Marek zaproponował szwendanko w okolicach Ebowa z kulminacyjnym "ugniem i kiełbą" na Pierzchałach, ale na tą wycieczkę zaspałem (wstałem około 11), a Krzyś w niej uczestniczył.
Świetny spontaniczny pomysł Krzysia (który, już od kilku dni zimowo chciałem zrealizować sam), Jego serwisowe wsparcie "Mojej Gwiazdy", przed wycieczkowe kulinarne wsparcie u Jacka, udział Naszego Rowerowego Mistrza, no i trudna pełna wyzwań wycieczka-to jest To co Lubi Moja Cykloza :)
Dzięki Krzyś, Robert za Towarzystwo i Wspólne Kręconko :)
Słowem Kawał Dobrej Trochę Ekstremalnej Rowerowej Roboty :)
P.S.
Obiecałem Sławkowi powtórkę za tydzień... czy pojedziemy i czy pojedzie jeszcze Ktoś czas pokaże ;)
                                                 
kilka fotek z piątku
i kilka sobotnich                    


Zimą do Piekła (Helu) ;) © sierra


Najpierw Coś na rozruch © sierra


Lekko w bok na licznik rowerowy do Wrzeszcza © sierra


Jeszcze na molo w Brzeźnie © sierra


Za chwilę opuścimy Gdynię © sierra


Mgła jak mleko w Jastarni © sierra


Ten pierwszy od prawej, to "Moja Gwiazda" © sierra


Lodowisko na molo w Juracie © sierra


Szprychy malowane mrozem © sierra


Ładowanie baterii w "Nadmorskiej" w Pucku © sierra


Uwaga: Ten pomost jest ruchomy, mocno mnie korciło ;) © sierra


Za Rzucewem wyszło słoneczko :) © sierra


Kultowa łajba, na kultowym szlaku © sierra


No i dotarliśmy do Gdyni © sierra


Nawet Chciał, Ją pocałować ale Go powstrzymałem ;) © sierra

Pokaż trasę GPS